از آن جایی که روزنامه‌خوانی به اندکی وقت آزاد، مقادیری حضور ذهن و کمی شوق یادگیری نیاز دارد و از قرار معلوم و به دلایل نامعلوم، هیچ یک از ما هیچ کدام از این پیش‌نیازها را نداریم و در نتیجه، ما را هیچ پیوندی با روزنامه‌‌خوانی نیست، در ادامه این یادداشت برخی از کاربردهای جانبی روزنامه را جهت استفاده بهینه و رفع نیاز‌های روزمره ذکر می‌کنم. وقتی که گفته می شود اقتصاد مقاومتی بر مبنای صرفه جویی و استفاده بهینه از داشته هاست، با خود گفتم ذکر کاربردهای گونه گون روزنامه باطله در زندکی روزمره می تواند یک نمونه عینی برای "هرچه که خوار آید، روزی به کار آید" باشد:


- روزنامه، جایگزین درخور و مناسبی برای دستمال و پاک کردن شیشه است. برای برق انداختن سینک ظرفشویی هم می توان به کار برد.
- در شرایطی مانند سفر که سفره همراه خود ندارید، می‌توانید از روزنامه استفاده کنید. روزنامه در مقایسه با سفره‌های یکبار مصرف هیچ آسیبی به محیط زیست نمی‌رساند.
- برای جلوگیری از بو گرفتن یخچال یا فریزر توسط سبزی‌های با بوی تند (مانند تره، موسیر و پرموسیر) ظرف محتوی آن‌ها را ابتدا روزنامه‌پیچ کنید و سپس، در یخچال قرار دهید.
- در خانه می‌توانید سبزی را روی روزنامه پاک کنید و پس از پایان کار، آشغال سبزی را به همراه روزنامه مچاله کنید و دور بیندازید. با این کار، محیط خانه آلوده نمی‌شود و نیازی به تمیزکاری خاصی نیست.
- با گذاشتن روزنامه در کف جاپـیازی و جاسیب‌زمینی، از ریختن پوسته‌های پیاز و یا خاک سیب‌زمینی روی زمین جلوگیری کنید.
- روی یخچال یا روی کابینت‌های آشپزخانه روزنامه پهن کنید تا چربی پراکنده‌شده در فضا روی آن‌ها ننشیند و بنابراین، نیازی به پاک کردن سطوح چربی‌گرفته که کاری زمانبر و طاقت‌فرساست، نداشته باشید.
- با پهن کردن روزنامه در محل سـرو غذا، از ریختن غذا و چرب شدن کف آشپزخانه و دردسرهای بعدی آن به دور باشید.
- در حین سرخ کردن غذا که روغن می‌پاشد، روی اجاق گاز روزنامه پهن کنید تا دیگر زحمت تمیز کردن آن را به جان نخرید. در این صورت، فقط با مچاله کردن و دور انداختن روزنامه، کارتان تمام می‌شود.
- در حین اسباب‌کشی یا در مسافرت، وسایل شکستنی را روزنامه‌پیچ کنید تا سالم بمانند.
- پیش از شستن ماهیتابه‌ ته‌گرفته، روغن آن را با تکه‌ای روزنامه پاک کنید تا ماهیتابه راحت‌تر و تمیزتر شسته شود.
- با روزنامه باطله می‌توانید هنر تا کردن کاغذ و ساخت کاردستی را بی هیچ هزینه‌ای به کودک خود آموزش دهید. البته مراقب باشید کودک روزنامه را به دهان خود نبرد.
- برای ثابت کردن گل‌های پلاستیکی تزئینی در گلدان، می‌توانید درون گلدان را با روزنامه مچاله‌شده پـر کنید.
- در صورتی که از چکمه‌ها یا کیف‌های چرمی خود برای مدت طولانی استفاده نمی‌کنید، درون آن‌ها روزنامه مچاله‌شده بگذارید تا شکل خود را از دست ندهند و چروک نشوند.
- برای جلوگیری از ورود نور به اتاق‌ها و خانه‌های خالی از سکنه و پوسیده شدن پرده‌ها، روی شیشه‌ها را روزنامه بچسبانید.
- در حین رنگ‌آمیزی با افشانه، برای جلوگیری از پاشیده شدن رنگ روی قسمت‌هایی که نیازی به رنگ ندارند، از پوشش روزنامه استفاده کنید. همچنین برای ایجاد طرح‌های خاص، می‌شود با روزنامه‌ شابلون‌ ساخت.
-  در خوابگاه دانشجویی که با امکانات ابتدایی طی طریق می‌شود، می‌توان از روزنامه به جای دمی قابلمه استفاده کرد. البته این کار به دلیل بو گرفتن برنج پیشنهاد نمی‌شود اما از هیچی بهتر است.
- کتاب‌هایی را که می‌خوانید، موقتاً با روزنامه جلد بگیرید تا آسیب نبینند. ضمن این که آدم‌های فضول دیگر نمی‌دانند شما چه کتاب‌هایی می‌خوانید.

زنی در حصار دیوارهای کاه‌گلی یک روستا در استان البرز زندگی می‌کند که می‌تواند مانند یک استاد کارکشته، اقتصاد مقاومتی را تدریس کند. نامش فخرالزمان است. او همسرش را آقا صدا می‌کند؛ این قدر به آقایی او ایمان دارد که سال‌هاست نامش را بر زبان نیاورده و این مساله برایش مانند یک گناه می‌ماند.
خانه‌ای دارند که به عوض نداشتن اسباب قیمتی، تا دلت بخواهد صفا و صمیمیت دارد و سفره‌های نان خشکش پر رونق‌تر از خوان پادشاهان و اربابان است. این جا خانه عشق فخرالزمان است.
درست بیخ گوش مرکز استان البرز هستند ولی از نعمت روشنایی برق محرومند، روشن کردن فضای تاریک میان خانه را بر عهده یک فانوس گذاشته‌اند. بضاعتی برای فراهم آوردن مقدمات برق ندارند و کسی هم نبوده که برایشان فراهم کند. فخرالزمان از تاریکی ناراحت نمی‌شود. می‌گوید خانه دل باید روشن باشد.
او یک استاد اقتصاد مقاومتی در خانه کوچک خود است؛ تولید می‌کند و ماحصل آن را هم می‌فروشد و هم مصرف می‌کند. آش و آبگوشت او با نخود و رشته و کشک دست‌ساز است، نان و روغن و شیر و سرشیر و گاهی هم کماج شیرین برای تنوع، از او کدبانویی ساخته است در حد کوکب خانم کتاب‌های درسی زمان کودکی.
دست‌های مردش نیز بوی گندم و شیر تازه دوشیده‌شده می‌دهد، دستهایی که هر خطش داستانی در خود دارد، داستانی از فقری عزتمند.
فخرالزمان پشم می‌بافد و آن را به قالیبافان می‌فروشد. این هم نوعی کار است؛ چرخ خانه را می‌چرخاند، وقت را پربها می‌کند. خشک کردن میوه‌های درختان کاشته‌شده به دست آقا هم هنر دیگر او است. فروش خوبی دارد؛ از همان‌هایی که فخرالزمان اعتقاد دارد پولش برکت زیادی به همراه می‌آورد.
گل و گیاه کاشته‌شده در خانه‌اش هم خاصیت‌های خود را دارند، در باغچه نعنا و پنیرک هم دارد، مناسب برای دل درد و سرفه. او از خشک‌کرده گیاهانش به اقوام هم می‌دهد.
فخرالزمان به راستی یک استاد است، استادی که درس‌های اقتصاد مقاومتی را نخوانده از بر است و به آن عمل می‌کند. او مقاله نمی‌نویسد و شعار نمی‌دهد. او عامل به فرموده رهبری است. او تولید را جایگزین واردات به خانه‌اش کرده و خودکفایی و مناعت طبع از او و مرد زندگی‌اش، خانواده‌ای عزتمند ساخته است.
حریم زندگی او امن است و بیگانه در آن راه ندارد، برای همین روزها و شب‌هایش با عشق و صفا آمیخته شده و کلبه محقر او را به کاخ عشق تبدیل کرده است.

1) هنگام خرید این چند ترفند را به کار برید تا گرفتار دام فروشندگان نشوید:

- درنگ کنید: پیش از خرید هر کالایی از خود بپرسید که آیا آن کالا ارزش خریدن دارد یا خیر و وقتی که از خرید آن کاملا مطمئن شدید، دست به کار شوید.
- در فروشگاه‌های بزرگ از سبدهای کوچک استفاده کنید: سبد بیشتر فروشگاه‌ها در اندازه‌های بزرگ ساخته‌شده تا مردم را به خرید بیشتر تشویق کنند.
- جلوی خود را بگیرید: برخی از فروشگاه‌های زیرک لبنیات را در انتهای سالن قرار می‌دهند که شما برای رسیدن به آنها باید از کنار کالاهای دیگر بگذرید و احتمال این که به دام خرید کالایی غیرضروری بیفتید بسیار زیاد است. بنابراین فقط سراغ محصول مورد نیازتان بروید.

2) عادت‌های گران خود را ترک کنید؛ خرید سیگار، داروهای غیرمجاز، مواد مخدر، مشروبات الکلی و... این‌ها علاوه بر این که سلامت شما را به خطر می‌اندازند، یک ولخرجی بزرگند.

3) از خودتان مراقبت کنید؛ به اندازه کافی بخوابید، دستانتان را همیشه تمیز نگاه دارید، غذای سالم بخورید و ورزش کند. با این کار‌ها هزینه‌های درمان کمتری می‌پردازید.

4) غذایتان را تولید کنید؛ تولید کردن غذا همیشه دشوار نیست. خیلی از گیاهان دارویی و میوه و سبزیجات را می‌توان در خانه به آسانی پرورش داد. یک پاکت دانه ممکن است کمتر از ۱۰۰۰ تومان باشد و همان می‌توانند چندین کیلو گوجه فرنگی یا لوبیا به شما تحویل دهد.

5) استفاده از حمل و نقل عمومی ‌راه دیگر صرفه‌جویی است. حمل و نقل عمومی ‌علاوه بر کاهش ترافیک و آلودگی هوا به کاهش هزینه‌ها کمک می‌کند.

گویا این روزها تب یک سفر خارجی در بین تازه عروس و دامادها بالا گرفته است. در بین خویشاوندان دور و نزدیک چهار پنج مورد از زوج‌های تازه وصلت‌کرده سراغ دارم که با هر زحمتی شده، دست در دست هم گذاشته‌اند و به یک سفر خارجه رفته‌اند. از مالزی در شرق آسیا گرفته تا روسیه و ترکیه و بلغارستان و اسپانیا در غرب اروپا و شاید جاهای دیگری که ما خبر نداریم. در شهر کوچکی همچون این جا که اوضاع این چنین است، معلوم نیست در شهرهای بزرگ چه خبر است.
بر کسی پوشیده نیست که سفر خوب است و دنیادیده به از دنیاخورده است و البته که بسیار سفر باید تا پخته شود خامی. و بدیهی است که هر کسی اختیار پول خودش را دارد و با آن به هر جایی می‌تواند برود و هر کاری می‌تواند بکند. ولی در این میان یک "اگر" چالش‌زا وجود دارد: اگر انگیزه چنین سفرهایی فقط و فقط این باشد که "چون فلانی فلان جا رفته است، پس ما نیز باید برویم" یا "چون سفر خارج مد شده و ما نیز نباید از قافله مد عقب بمانیم" و بعد هم در پایان سفر، نه حرف تازه‌ای برای گفتن داشته باشیم و نه بتوانیم چند دقیقه از دیده‌ها و تجربه‌های خود را برای دیگران تعریف کنیم و نه نگرش قبلی مان اندکی به روز شده باشد و نه کوچکترین افزوده‌ای به دانسته‌های گذشته خود اضافه شده باشد، چنین سفری دستاورد و ارزش چندانی نمی‌تواند داشته باشد.
از نگاه بنده کوچک، منطقی نیست که یک زوج جوان پس از چند سال سگ دو زدن بخشی از درآمد خود را که با هر جان کندنی پس‌انداز کرده‌اند، یکباره خرج کنند تا در نهایت، چند عکس‌ از خودشان در فیس‌بوک(*) و اینستاگرام به نمایش بگذارند و به رخ دیگران بکشند تا شاید دیگران با دیدن این عکس‌ها، به‌به و چه‌چه نثارشان کنند. شاید هم نکنند. اگر هدف چنین سفرهایی این باشد که گفتم، دیگر چه نیازی به هزینه کردن میلیون‌ها تومان پول و تلف کردن وقت گرانبها؟ وقتی که قرار است یک زوج جوان ده میلیون تومان پول زبان‌بسته را خرج کنند و یک هفته طلای وقت خود را هدر بدهند تا فقط نشان دهند که از دیگران کمتر نیستند و در آخر، همان کوفتی باشند که پیش از سفر بودند، همان بهتر که سرمایه خودشان را نفله نکنند؛ در یکی دو ساعت می‌توانند چند عکس فوتوشاپی از خودشان در همان جایی که قصد پـز دادنش را دارند، درست کنند و در شبکه‌های اجتماعی بگذارند تا اندکی آرام بگیرند.

(*) توضیح: فیس‌بوک جایی است که در آن آدم‌ها با نمایش عکس‌های خود، برای همدیگر فیس می‌کنند.


..................................
پی نوشت:
آن چه خواندید، نمونه ای بود از چشم و همچشمی های بی دلیل و بی مورد که هم هزینه های هنگفتی به خانواده ها تحمیل می کند و هم در مقیاس کلان، برای اقتصاد کشور ارزبری دارد. تاکید می کنم که هیچ کسی دیگران را از سفر و گردش منع نمی کند، بلکه همان طور که گفتم، مرادم پرهیز از به جان خریدن هزینه هایی است که مبنای آنها، خودنمایی و دل دیگران را آب کردن، است.